Queen: The eYe Reviews (DOS)

Discuss Review + Want + Have Contribute

The Eye é o primeiro produto a aliar convincentemente as composições de um nome sonante da música à componente lúdica dos videojogos.

Alliance réussie entre un éditeur multimédia et une maison de disque. Le Queen du rock deviendra-t-il un jour Reine du Jeu ?

Ich mag die Musik von Queen, ich mochte bereits „Alone in the Dark“ und bin ein Veteran im abenteuerlichen Gewerbe - ich bin also die personifizierte Zielgruppe für dieses klangvolle Animationsadventure. Anders mag es freilich für andere aussehen, denn selbst mir war so manches Rätsel zu fummelig. Und daß die Grafik von einem geradezu verwirrenden Detailreichtum ist, mag ja nun auch nicht nach jedermanns Geschmack sein.

Czas podsumować i ocenić to co ujrzały moje oczy. Moim skromnym zdaniem, firma IPS C.G. która jest dystrybutorem "OKA" na terenie Polski, rzuciła po raz kolejny na nasz rynek wspaniały kąsek. Gra jest niesamowicie wciągająca, jej miodność jest 100%. Można śmiało powiedzieć że pięć kompaktów stanowiących oryginalną grę, to nie są pieniądze wyrzucone w błoto. I na końie moja ocena, z którą wielu się zgodzi lub nie ,ja poprostu uwielbiam zaspól QUEEN, i ich podklad przyćmil być może pewne wady. Ocena wystawiona przez jury w mojej osobie to 9/10.

In een tijd waarin alle games er steeds beter en beter gaan uitzien, moet ik de gameplay laten primeren. Opgeteld mte het feit dat je tussen elke CD (level) opnieuw een installatieroutine moet uitvoeren, verklaart dit mijn meer gematigde score. Enkel voor de liefhebbers zou ik zeggen...

Der er alt halvanden times Queenmusik på de fem cd'ere. Musikken giver spillet et ret corny 80'er præg. Queen: The Eye er ikke nogen katastrofe, det er et udmærket spil med god grafik, fed musik og en glimrende historie.

Grafik, Sound, Spieltiefe – alles im grünen Bereich! Einzig die hakelige Steuerung und der überhöhte Schwierigkeitsgrad können dem offiziellen Queen-Spiel zum Vorwurf gemacht werden. Als reiner Gelegenheitshörer frage ich mich leider immer noch, was das Ganze eigentlich mit der Gruppe zu tun haben soll. Echte Fans werden an diesem Stück Software freilich nicht vorbeikommen.

Optisch und akustisch ist Queen – the Eye ein Genuß. Auch ohne 3DBeschleuniger ist die Grafik angenehm flüssig und glänzt mit perfekt gerenderten Schauplätzen und realistischem Motioncapturing. Die musikalische Begleitung hat Kinoqualität: Sechsundfünfzig Queen-Tracks füllen die fünf CDs. Um so bedauerlicher, daß die Entwickler darüber das eigentliche Spiel vernachlässigt ha ben: So mancher Schuß geht ins Leere, weil sich Dubroc mit der unpräzisen Steuerung partout nicht auf den Feind ausrichten läßt. Häufiges Wechseln der Perspektive nervt bei Kämpfen ungemein. Trotzdem eine Alternative für Spieler, die eine Allergie gegen wippende Zöpfe entwickelt haben.

Nevertheless, Queen: The Eye isn’t a complete dog. In the initial stages, it’s rather compelling (although simultaneously infuriating), and there won’t be that many better-looking games out this year. But it’s one for hard-core Queen fans (the soundtrack consists of 54 Queen tracks, “many specially remixed for the game”) rather than hard-core gamers.

Nie przepadam za grami o zbyt udziwnionej fabule, więc i ta nie wywarła na mnie wrażenia. Poza tym nie bardzo wiem, dla kogo jest przeznaczona. Miłośnicy bijatyk uznają jej engine za zbyt prymitywny. Wielbiciele przygodówek zniechęcą się już przy trzeciej walce. A fani zespołu Queen i tak będą woleli włączyć płytę z nagraniami zrobionymi w studio, niż męczyć się z marnej jakości grą tylko po to, by wysłuchać ulubionych kawałków. Jeżeli więc ktoś ma zamiar tę grę kupić, niech zrobi to na własną odpowiedzialność. Moim zdaniem, krąg ludzi, którym się spodoba, jest bardzo ograniczony.

Wenn Musiker und Programmierer gemeinsam ans Werk gehen, gebären sie meist einen Vertreter der Spezies "Multimedia CD-ROM". Mit "Queen: The Eye" beschreitet Electronic Arts neue Wege: Die Songs der englischen Rockgruppe untermalen ein richtiges Action-Adventure.

Queen fans may enjoy the music, but there's nothing in the gameplay to make them want to play the game. As far as that's concerned The Eye could have been inspired by the music and works of Lloyd Cole or The Communards (though, bizarrely, the in-game speech is provided by members of the cast of Blake's 7).

Do gry wypada podejść z pewnym przymrużeniem oka, gdyż QUEEN: THE EYE nie należy traktować jak pełnosprawnego programu. Gra, mimo, iż sprawia wrażenie ogromnej i przytłaczającej, jest w znacznym stopniu liniowa. Po dłuższym okresie eksploatowania wychodzi na jaw, że większość elementów pięknie, artystycznie wręcz przygotowanych teł jest nieinteraktywna, zaś to, co z początku zapowiadało złożoną przygodę, jest w rzeczywistości jedynie dekoracją. Całość ratuje muzyka. Ta przez cały czas jest piękna.